Wiara, życie i inne.

Hejka. Tak dla wprowadzenie, jest to świadectwo, które pisał każdy uczestnik na dzień współnoty. Świadectwo napisane z całych rekolekcji trafi tu jak go wymyślę. Jest to pierwsze świadectwo (czyli nie to co oddałam). Miłego czytania.

"(...) Na rekolekcjach jestem trzeci raz. Szczerze? Każde rekolekcje są inne. I od razu mówię, nie będę ich porównywać bo to bez sensu.

W domu nie mam problemu z wiarą ponieważ cała moja rodzina jest wierząca. Gorzej było z szkołą do której chodziłam. Oczywiście pierwszym skojarzeniem klasy z kościołem były siostry zakonne. Na początku musiałam wytłumaczyć, że nie wszyscy wierzący są siostrami zakonnymi czy księżmi. Z roku na rok więcej osób rozumiało sens chodzenia do kościoła czy jeżdżenia na rekolekcje zamiast na obozy harcerskie. Nie mówię, że na koniec szkoły nikt nie śmiał się z tego, że jestem w oazie ale kilka osób zrozumiało.

A czemu na rekolekcje?

W 2017 byłam na 1 OND, to były jedyne rekolekcje z jakimkolwiek animatorem z mojej oazy. Wiadomo pierwsze rekolekcje równa się wielki stres ale nie było po co. Poznałam tam ludzi z którymi jeżdżę na rekolekcje do dziś. 2 OND była dla mnie dość wielkim przeżyciem. Oczywiście poznałam nowych ludzi i tak dalej. Ale popełniłam wielki błąd porównywałam te rekolekcje z 1. Wyjechałam i bardzo tego żałuje Teraz jestem na 3 OND i bardzo się cieszę. Znowu poznałam wielu wspaniałych ludzi i jestem w cudownej grupie i mam świetną animatorkę. IX dnia rekolekcji przeżyłam wspaniałą adorcję. Tak naprawdę pierwszą poważną od bierzmowania. Duch Święty na mnie bardzo działał. Nie wiedziałam, że tak w ogóle może się dziać. Możliwe też, że zaczynam odkrywać swoje powołanie.

Co uzyskałam dzięki oazie?

Dużo rzeczy. Bo przecież animatorka z oazy zaszczepiła we mnie miłość do gry w siatkówkę. To na rekolekcjach pierwszy raz byłam kantorem części stałych. Na rekolekcjach zaprzyjaźniłam się z moją jedną z najlepszych przyjaciółek.

Chwałą Panu"

Tosia

Hejka.

Wyjeżdżam dzisiaj na rekolekcje dlatego nie będzie postów przez minimum dwa tygodnie. Od razu mówię, że może być dłuższa poniewać potem jadę nad morzę. Wiecie, że rekolekcje to czas "naładowania baterii wiary" więc będę miała dużo więcej insoiracji do pisania postów. Możliwe, że moja mama w tym czasie coś napiszę ale nie wiem (na razie trochę się Was boi).

W takim razie najlepszych wakacji i odpocznicie trochę ale nie zapominajcie o chodzeniu do domu naszego Boga <3

Udanych wakacji

Tośka

"Ja nadal nie wiem jak mam wybaczać, bo co zrobić gdy oprawca na nowo dzień po dniu znów zadaje rany?"

Jest to trudne jak wiemy, bo my przezież chcemy być dobrzy, chcemy wybaczyć ale ten człowiek nie rozumie...  Mamy na okrągło mu wybaczać wiedząc, że jutro znowu zada nam ranę? Czy to ma sens?

No tak Pan Jezus wybacza ludziom na okrągło. Ale On nie grzeszył. Patrząc z jednej strony musimy mu wybaczyć jak każdemu innemu bo przecież Jezus wybaczał, ale to jest MEGA trudne.

Jeśli popatrzymy na to z strony "bardziej ludzkiej" i bardziej dla nas zrozumiałej wiemy, że trudno jest wybaczyć osobom, które codziennie zadają nam rany. Jak zwykle podam przykład z życia. Jak mam wybaczyć osobie, która jak tylko mnie widzi przedrzeźniając woła do mnie nickiem z instagrama. Mogę sobie tłumaczyć "jest nie dojrzała" ale to jest trudne.

Byłam na euroweeku był taki fajny wolontariusz z Kolumbi, był bardzo uśmiecznięty. Powiedział nam, że u niego w kraju problemy dzielą się na dwa typy; takie, które da się rozwiązać na przykład rozmową, więc po co się nimi zamartwiać? I takie których nie da się rozwiązać, więc się nimi nie zamartwiaj ale idź dalej.

Myślę, że czym prędzej nabierzemy siły i dojrzałości duchowej aby wybaczać takim osobom na codzień.

Odpowiedziałam tylko na część komentarza ale na drugą odpowiem kiedy indziej.

Pozdrawiam Tośka

Hejka, to znowu ja!

Nadchodzi zmiana i to duża zmiana.

Blog ten będzie z mną prowadziła moja mama!

Pod każdym postem będziemy się podpisywać.

Ja- Tośka

Mama- Matylda

Mam nadzieję, że będzie to dobra zmiana. A nawet jestem tego pewna, że będzie ona najlepszą zmianą. Być może w przyszłości dołączy do tego bloga ktoś jeszcze.

Forma bloga wogóle się nie zmieni. Tak naprawde zmienią się a tak naprawdę dojdą osoby do bloga :). Zaraz będę jeszcze zmieniać opis bloga żeby było wiadomo o co chodzi ;)

Tymczasem, jak Wam mija tydzień? Odkryliście coś nowego?

Pozdrawiam, Tośka <3

Tak...

Trudny temat i nie wiem czy jestem w stanie się rozpisać.

No tak wybaczanie... To z pewnością jedna z trudniejszych rzeczy.

Chyba każdy z nas zna definicję tego słowa.

Czy ja komuś nie wybaczyłam?

Tak. Jak narazie nie wybaczyłam osobie, która zupełnie mnie ośmieszyła. Mówiąć, że była dla mnie bo bylo jej mnie szkoda...

W takim razie wybaczyłam komuś?

Tak. Mojej klasie za liczne nie potrzebne kłótnie (teraz większość serdecznie kocham <3 i będę płakać po 8 klasie). I wielu innym osobom.

Pomimo wszystko starajmy się prędzej czy później wybaczyć ludziom którzy nas skrzywdzlili. Tak jak Jan Paweł II wybaczył swojemu niedoszłemu zabójcy.

To może trochę o szkole.

W szkole jest ciężko ale dam radę bo jak nie ja to kto?

Jutro mam kartkówkę z WOS-u (muszę dostać 6) a w czwartek test z geografi (muszę dostać 5).

Potem mam komers. Z którego się z jednej strony cieszę a z drugiej nie. Bo przecież to ostatnia impreza z moją klasą. Ale w sumie pierwsza taka duża.

Dobra, idę spać bo jutro mam na 7:25.

Dobranoc :)